ik niet gevoelig?

Hoi lieve mensen van deze bijzondere wereld,

Ik was van de week met mijn moeder en een collega van mij in gesprek geweest en vanuit dat gesprek begon een lampje in mij te branden. Over dit lampje wil ik het graag met jullie over hebben.

Gedurende mijn leven kwam ik er namelijk achter dat ik behoorlijk gevoelig op verschillende situaties reageerde en nee dit was niet alleen op prikkels, maar ook verschillende andere momenten in mijn leven. Ik zag bijvoorbeeld al aan hoe mijn oma keek dat ze verdrietig was en ik werd daar ook verdrietig van op jonge leeftijd. Mijn oma heeft het er vaak over: Anouck toen jij 1 jaar oud was zat ik niet zo lekker in mijn vel en volgens mij zag je dat, want je ging toen op mijn schoot zitten, keek mij in mijn ogen aan en er vlogen gewoon traantjes over je jonge wangen. Dat vergeet ik nooit meer. Toen ik dan ook de diagnose autisme kreeg snapte ik en mijn omgeving er niks meer van. Ik ben zo gevoelig, hoe kan ik dan autisme hebben? Maar naar mate dat ik leerde wat autisme kan inhouden begon ik mij te realiseren dat eigenlijk heel veel mensen die autisme hebben net zo gevoelig zijn als mij. Alleen iedereen reageert anders op die ene situatie. Denk je eens in je loopt door een supermarkt en alles staat anders, wat zou jij dan doen? 1 van de situaties waar ze over zeggen dat iemand met autisme moeite mee kan hebben, maar wat nou als iemand met autisme ook zo gevoelig is als ik? dat die daarom moeite heeft om mee te bewegen, omdat het rationeel en gevoelsmatig niet klopt?

Ik denk dat veel mensen die de diagnose hebben moeite hebben om hun gevoel uit te spreken en daarom zo hard, bot of noem het maar op overkomen. Maar ergens zit die gevoelige kwetsbare, maar oh zo lieve mens, die op deze manier zich heeft leren staande te houden in een maatschappij waar ze verwachten dat je hard bent, die verwacht dat je zelfverzekerd bent. Die dus eigenlijk heel veel verwachtingen van je hebben. Maar is het eerlijk om je eigen stem daarin te laten vervagen?

Ik wil er best voor uitkomen dat ik heel gevoelig ben, maar deze gevoeligheid masker in een lach of een houding die niet altijd te begrijpen is. Nu is dit aan jullie om door deze maskers heen te prikken. Want ook gevoeligheid mag er zijn, ook zachtaardige mensen mogen bestaan. Want zonder zachtaardige mensen is de wereld een stuk minder mooi.

Dus ik zou zeggen wees lief voor elkaar, maar wees ook vooral wie jij bent, zonder al die maskers, want gevoeligheid is misschien ergens ook een mooi talent.